นักเรียน500คนสวดทำนองสรภัญญะวันมาฆบูชา
เมื่อเวลา 17.00น.วันที่8 กุมภาพันธ์ 2563 ที่ ศาลาเอนกประสงค์ วัดไร่ขิง พระอารามหลวง อ.สามพราน จ.นครปฐม
โรงเรียนวัดไร่ขิงวิทยาและโรงเรียนวัดไร่ขิง(สุนทรอุทิศ)นำนักเรียนชายหญิงจำนวน 500คน สวดทำนองสรภัญญะเนื่องในวันมาฆบูชา สรภัญญะ (คำอ่านภาษาไทย: /สะระพันยะ/ หรือ /สอระพันยะ/) คือ ทำนองสำหรับสวดฉันท เป็นทำนองแบบสังโยค คือ สวดเป็นจังหวะหยุดตามรูปประโยคฉันทลักษณ์ มักใช้สวดบูชาพระรัตนตรัยในพระพุทธศาสนา การสวดฉันท์ทำนองสรภัญญะมีมานานตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 ก่อนหน้านั้นนิยมสวดฉันท์ภาษาบาลี มีเนื้อหาเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา และผู้สวดส่วนใหญ่เป็นพระสงฆ์ ทำนองสรภัญญะไม่แพร่หลายนัก ต่อมา พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ป.ธ.8 องคมนตรีและเจ้ากรมพระอาลักษณ์ในรัชกาลที่ 5 แปลบทสรรเสริญคุณต่าง ๆ เป็นฉันท์ภาษาไทย เรียก “คำนมัสการคุณานุคุณ” มี 5 ตอน คือ บทสรรเสริญพระพุทธคุณ บทสรรเสริญพระธรรมคุณ บทสรรเสริญพระสังฆคุณ บทสรรเสริญมาตาปิตุคุณ และบทสรรเสริญอาจาริยคุณตามลำดับ บทประพันธ์นี้ได้รับความนิยมมากที่สุดในปัจจุบัน ใช้สวดกันโดยทั่วไป และเนื่องจากบาทแรกเริ่มว่า “องค์ใดพระสัมพุทธ” จึงมักเรียว่า “บทสวดองค์ใดพระสัมพุทธ”
วัตถุประสงค์ของการสวดมนต์คือการกล่าวระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัยด้วยจิตที่เป็นกุศล กระทำเพื่อยกย่องสรรเสริญและบูชาในคุณงามความดีนั้น ซึ่งจริงๆแล้วไม่ว่าเราจะสวดเป็นภาษาอะไรก็ตาม ประโยชน์ของการสวดสรภัญญะอาจทำให้เข้าถึงเนื้อหาของการสรรเสริญมากขึ้น ทำให้มีความซาบซึ้งและมีจิตน้อมไป เพื่อเคารพบูชาพระรัตนตรัยยิ่งขึ้น
ไชยอนันต์ ดลชัยกรร์สกุล